Kaç çıktı?

Bir şeyi bırakmanın zamanı geldiğini nasıl anlar insan, ne zaman "biraz daha gayret" zamanıdır? Her başlangıç, her yenilik içinde bir fırsat mı taşır? Yoksa doğrusu sabırla devam etmek midir? Bir hayat kaç kere baştan kurulur?

Kelimelerin anlamı, o kelimeyi söyleyene göre değişir mi?

Sorulardan yana fakir olanları kıskanıyor muyum yoksa? "Asıl" sorulara cevapları bulduğum bir dönemdeyim. Karar vermenin eyleme geçmek olduğunu öğrendim. Yolların, yola çıkmaya gönül koyana açıldığını öğrendim. Mucizelere inanıyorum artık.

 Ofis insanları için senenin yıllık sonuçlar, performans değerlendirme, hedef belirleme, yıl planlama, geri bildirim alma-verme dönemi...
Okul dünyasının sömetr tatili. Karneler alındı, ödevlere, sınavlara ara verildi.
Herkesin ölçülüp biçildiği, bütün yapıp etmeleri sonuçlara, rakamlara çevirip, sonra o rakamların yapıp etmelere nasıl karşılık geldiğini anlatma çabası...
Durup düşününce; yapmayı bildiğim şeylerin tamamını yukarıda cümle özetliyor diyebilirim. Yapıp etmelere bir değer biçme, bu değeri başka yapıp etmelere çevirmeye çalışma. Amacımız; bir sonraki ölçüm bir öncekinden büyük (bazen küçük) olsun. "Daha" olsun.

Başarının olma değil de yapma ile ölçüldüğü bu dünyanın bayrağını taşıyan ben, kendi başarımı neyle ölçüyorum? Ne yaparsam mı başarılı olurum? Kim olursam mı?

Yaaaa...

Yok, belli oldu. Ben sorulardan yana fakir olanları kıskanıyorum düpedüz.

Yağmur duasına çıkılan, gereğinden fazla sıcak, fazla yumuşak bir kış geçiyor. Bugün nihayet yağmur yağmaya başladı. Kar da başlamış çok şükür.

Yapıp etmelerimiz kim olduğumuza sebep midir,  kim olduğumuzun sonucu mu? Ne dersiniz?

"Those who tell their own story, you know, must be listened to with caution." Sandition/Jane Austin

Nefis bir sürü defter aldım. Bir tanesi Jane-a-Day.  365 güne bir Jane Austin alıntısı. Her güne bir Jane. Bir de uykusuz defterim var. Ondan da yazarım bir kaç satır. Dergilerim, kitaplarım ve  de kindle'ım!!!

Aşk... Sebeplerin ve sonuçların en güzeli.