Hep güzel şeyler olsun...

Hayatı kontrol edebilme arzusuyla yanıt tutuşan insanoğlunun icadlarından birisi takvim. Başlayıp bitiyor. Halbuki yaşam döngüsel, hiç bir şey bitmiyor, baştan başlamıyor. Dönüşüyor. Hepsi birbirinin içinde...
Olsun, biz yine de bugün sanki bir şey bitiyor, her şey baştan başlıyormuş gibi kutlama yapacağız.
Hesap- kitap yapılacak. Artılar, eksiler. Yeni dilekler, yeni kararlar...

Ben de günün ruhuna uyup yılımı değerlendirdim. Yeni yıl dileklerimi hazırladım.

Bu yıl çok yoruldum. Çok güldüm, çok ağladım. Çok güzel, çok özel insanlar tanıdım bu yıl. Kendime, gönlüme yaklaştım. hayallerimi ciddiye almayı seçtim. Hayallerim de beni seçti! Birden bire gerçek oluverdiler. Yok, öyle rüya gibi bir yıldı demiyorum. Yüreğim hop etti, uykusuz geceler, hastaneler, kırıklar, endişeler, üzüntüler oldu. Ucuna kadar gidip geri döndüm, bakmadan atladım, bir sürü yeni yer gördüm. Eski arkadaşlarımla buluştum. Çok kitap okudum. Yine yürüdüm. Yağmuru seyrettim. Akan suya meftun, denize hayrandım, öyle kaldım. Sonra ben bu yıl 40 oldum. Geçen yıl aşıktım, bu yıl aşk oldum.

Şimdi yenisine hazırım. Yenisine, eskisine, hepsine... Beni bekleyen, benim beklediğim ne varsa...

Bir şey yap, güzel olsun. Çok mu zor?
O vakit güzel bir şey söyle. 
Dilin mi dönmüyor?
Güzel bir şey gör veya güzel bir şey yaz.
Beceremez misin?
Öyleyse güzel bir şeye başla.
Ama hep güzel şeyler olsun...

Şems-i Tebrizi