Kahramanım

Süper kahraman hikayelerini seviyorum. Bütün masalları, bilim kurguları, … En sevdiğim kahraman hangisi sorusunda elim ayağım karışıyor. En sevdiğim şarkı, en sevdiğim kitap, en sevdiğim film? Sevmelerin “en” olanı ihanet barındırıyor sanki. "En" olmayanlara karşı toptan bir mahcubiyet, bir suçluluk duygusu…

 Süperman’i seyrettim geçenlerde. Süper kahramanların en süperi! Bu sefer kahramanımız “farklı” olmanın acısını çocukluğunda yaşıyor ucundan azıcık. Yine uçuyor, gökdelenleri yıkıyor, petrol refinerilerini kaldırıyor, yer yarılıyor, dünya yerinden oynuyor ama bizimkinin burnu kanamıyor. Süper kahramanların en süperi olsa da benim kahramanım o değil. Kendisi bana fazla. Ben Batman’ciyim. Bir kere süper değil, fani. Arabalar, silahlar, kostüm falan kendi icadı. Etten, kemikten olmasını seviyorum. Canının acımasını, gece uykularının kaçmasını, aşık olup beklemesini, korkularını, korkmuyormuş gibi yapmalarını, kendi içinde bir Batman bir Bruce Wayne taşımasını… Bruce Wayne karizmasının da hastayım, ayrı! Şatosunda, uşağıyla falan yaşayıp aslında dünya malında gözü yokmuş halinin… (Hem belki de gerçekten yoktur.)

Ennn sevdiğimn Batman mi? Yooook... Frodo Baggins’in gerçek hayranıyım, Hermione Granger idolüm, Samwise Gangee bence arkadaşlığın tarifi, Darth Wader gelmiş geçmiş en karizmatik anti kahramanım benim. Kötülük ona yakışıyor.
Sonraaaaa Binbir Gece Masalları'nı anlatan Şehrazat var, bütün kahramanlardan daha kahraman. Ben hepsini seviyorum. 

Bana kahramanını söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim. 

Peki, hadi söyleyin şimdi. Sizin kahramanınız kim?

"Kimse kimseyi tanıyamaz. Tanıdığımızı sanırız. Tanıdığımız kadarına inanırız. Eğer gerçekten tanısak, bırakın aşkı filan, kimse kimseyle arkadaş bile olamaz." Ahmet Ümit/Kavim