Evdeyiz!

Trafiğe, mail yığınına, alışveriş listesine, evimize ve telaşemize döndük.
Kıbrıs'ta ulaşamadığım şirket maillerini temizlemeyi az önce bitirdim. Yapılacak işler listem uzun, bazı maddeler epeyce keyifsiz. Hala düşünmemeye çalışıyorum. Yarın sabaha kadar vaktim var.

Plajların çok güzel, kuzenlerin eşsiz, patateslerin enfes olduğu tatilimiz sonunu huzurla getirdik bloggerlarım. Aile tatili tadında geçen bu yazın ennn büyük başarısı bence budur. Ramak kala vakaları olduysa, atlattık çok şükür.

Annemle ilgili yazdıklarımdan sonra onu ne çok sevdiğimi düşündüm. Ööle bir günah çıkarma, vicdan rahatlatma mı yapıyorum diye aklımdan geçmedi değil. Yok, değil. Meğer Selami Şahin büyüğümüz bu sırrı yıllar önce çözmüş ve "sevgi anlaşmak değildir" eserinde ne güzel ifade etmiş. Anlaşmak başka bir şey. Ortak değerlerin olmasıyla ilgili.

Peki sevgi anlaşamamaya ne kadar dayanır bloggerlar? Ya da insan iyi anlaştığını zamanla sever mi?  Cevapları gerçekten bilmiyorum, bilsem keşke... Herkesin kendi cevabı var. Her cevap bir seçim. Hepsi doğru.  

Nihayet bloggerlarım, nihayet kendim olmaktan memnunum. Suçlamıyor ve suçlu hissetmiyorum.
Kendim olma hakkımı kullanıyorum. Ben de herkes gibiyim, herkes benim gibi. Aynı zamanda herkesten farklıyım, diğerleri de birbirinden farklı. Benden daha iyi, daha kötü, daha fazla, daha az olanlarla birim. Derler ki 40 odalı bir sarayda doğarmışız. Sevgi odası, hayal odası, saygı odası, cesaret, umut, aşk, korku, umut, adalet, inanç, şefkat, anlayış odaları,... Hayatta yaşadıklarımız bazen bizi üzünce korkar, üzüntümüze sebep olduğunu sandığımız odayı kilitlermişiz. Sonunda 40 odalı koca sarayda bir iki odaya sıkışıp kalırmışız.
Kilitli odaları bir bir açacağım. Açarım, di mi? 

"Dakikalar ipten koptular; yere saçıldılar ve evin her yanına dağılarak kayboldular." Her Şey Aydınlandı/Jonathan Safran Foer.

Film: Forrest Gump (17 yıl sonra tekrar izledim. Ne güzel bir filmmiş!)
Film: Açlık Oyunları (Nihayet! Çok beğendim.)
Film: 360(Kısmetse...)