Şükür

Bugün son zamanlarda duymayı en çok istediğim haberi aldım.  İnsanın öncelikleri nasıl hemen değişiyor! Hayatın anlamı, mutluluk, iş, şudur, budur hemen en arka sıralara geçiyor. Değil mi ki iyilik, sağlık bir de en sevdiklerin...

Bloggerlarım,
Ben çok şanslıyım. Şu satürn epeyce bir yıprattı beni ama şansım baki kaldı çok şükür. Madem satürn de gitti (çok şükür) artık umudum da daha fazla.
Şimdiii iş güç yine nefessiz. Vallahi ne yapsam azalmıyor. Günlere yetişemiyorum. Şikayetçi miyim, asla! Hatta hafiften guruluyum. Hani herkes benimle birşeyler yapmak için arıyor, soruyor, beraber yapalım istiyor. Bana güveniyor falan gibi geliyor. Bunu da seviyorum işte ben.

Şu evrene atma işini ciddiye almayı öneriyorum. Fakat sipariş konusunda detaylara dikkat etmek gerekiyor. Çünlü ne istersen, ne kara istersen o kadar oluyor. Ve aradaki boşlukları evren dolduruyor. Boşluklar istediğimiz gibi dolmuyor bazen. O da evrenin suçu değil ama.

Bunca cıvıltıya rağmen hayatımdan eksilenler ve eklenenlerin sersemliği var üzerimde. Bazen bir şeyler eksiliyor gibi geliyor. Her adım, her minnacık değişiklik içimde bir heyecan, bir umut, bir telaş, bir gurur, bir korku... Bazen telaşlı, bazen sabırsız, bazen tedbirli, bazen yavaş ilerliyorum.

Bayram geliyor.

Sakız: Çok beğendim. Nefis mimari, film seti gibi köyler.

Kitap: Parfümün Dansı

Rüya: Son rüyamda kaplanlar vardı, kafaları kesilmiş!


"Rüyanın gerisi nereye gitti diye sorma Alobar. Tüm rüyalar öteki boyutta devam eder." Parfümin Dansı/Tom Robbins